Dit is Fien.

Fien denkt in woorden.

Heel gemakkelijk voor haar, want zij kan goed mee in de klas. Ze leert stapje voor stapje en kan de uitleg goed volgen.
Ze begrijpt heel goed wat de juf uitlegt en houdt haar aandacht bij de les. Ze heeft haar spullen op orde en vergeet zelden iets.

Ze kan best goed lezen en schrijven en rekenen gaat ook steeds makkelijker.

Fien is een leuk kind volgens de juf.
Ze mag vaak vooraan op het digibord laten zien wat ze al kan en weet.

Fien is een voorbeeld voor de kinderen in de klas.

En dit is Job.

Job denkt in beelden.

Hij is erg creatief. En Job ziet direct voor zich wat hij denkt.
Als de juf iets uitlegt,  raakt hij soms afgeleid en droomt hij weg. Hij let dan niet meer op. Oei, wat vertelde ze nou?

Job vindt Fien stom.

En de juf ook.

Fien weet alles altijd beter. De juf zegt dat Job nog veel moet leren en dat hij slordig is.  Ze twijfelt soms aan zijn inzet en motivatie. Job leert en denkt vanuit een totaalbeeld. De uitleg van de juf gaat vaak langs hem heen.  De juf snapt geen snars van hem, denkt Job weleens.

Job heeft moeite met lezen, en schrijven gaat ook nog erg moeilijk. En Job houdt al helemaal niet van rekenen.

Hij krijgt meer en meer het gevoel dat hij het nooit gaan kunnen. En dat terwijl hij voelt en weet dat hij hartstikke slim is. Waarom lukt het toch niet op school?

Iedereen heeft hetzelfde informatieproces: we nemen informatie op, ons hoofd gaat het verwerken en ergens opslaan zodat we het onthouden.

Vervolgens kunnen we die informatie terughalen en gebruiken wanneer het nodig is. De voorkeur van opnemen, verwerken, en opslaan verschilt echter per persoon. Dit kan bijvoorbeeld zijn door horen, voelen, doen, zien. 

Onderzoek heeft uitgewezen dat er in elke klas 1 à 2 beelddenkers zitten.

In groep 3 ondervinden beelddenkers vaak problemen met het automatiseren van letters en sommen. In latere groepen vallen het moeite hebben met tafels en redactiesommen op. Begrijpend lezen kan een probleem vormen. Cito-scores vallen tegen. Dit tegen de verwachting van de ouders en de leerkracht in: het zijn vaak slimme, creatieve en leergierige leerlingen, vol enthousiasme. Toch zijn er leerproblemen, er komt niet uit wat erin zit. Waar zit nu toch het probleem?

Luisteren is niet de sterkste kant van beelddenkers. Ze leren met hun ogen en met opgedane ervaringen. In een oogopslag overzien ze ingewikkelde situaties. Het ene beeld roept het andere beeld alweer op. Dit kan leiden tot hoogst creatieve oplossingen. En frustraties, zowel bij het kind als bij de ouders en de leerkracht.